Reflection on the Effects of the Judicial Competence of the Head of Judiciary in the Light of its Recognition within the Act on the Organization and Procedure of the Administrative Justice Court

Authors

1 Professor of university of Tehran

2 Ph. D student of university of Tehran

Abstract

Due to the high importance of anticipating a competence in the legal system, paying attention to special principles in its designation and realization is also of extra importance. The judicial system of Iran besides various administrative and executive competences has anticipated the judicial competence for the head of judiciary. The purpose of this paper, while clarifying the orientation of the legislator in expressing the judicial competence of the head of judiciary is to state the effects of such competence in accordance with the Act on the Organization and Procedure of the Administrative Justice Court. The results indicate that not only the orientation of the aforesaid law doesn’t pave the way for such an issue, but also it is inconsistent with the principles and legal rules. Besides, the procedure anticipated for the emergence of judicial competence of the head of judiciary contradicts with judicial principles like res judicata or claim preclusion and independence of judges. This is also disharmonic with judicial interests due to the vast amount of judicial files in the Judiciary.

Keywords

References

  1. الف) قوانین و اسناد

    1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
    2. قانون مسئولیت مدنی مصوب 1334 مصوب کمیسیون مشترک دادگستری مجلسین.
    3. قانون وظایف و اختیارت رئیس قوه‌ قضائیه مصوب 8/12/1378 مجلس شورای اسلامی.
    4. قانون اصلاح ماده‌ی 18 اصلاحی قانون تشکیل دادگاه‌های عمومی و انقلاب، مصوب 24/10/1385 مجلس شورای اسلامی.
    5. قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، مجلس شورای اسلامی.
    6. قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392، مجلس شورای اسلامی و مجمع تشخیص مصلحت نظام.

    ب) کتب

    1. بارنت، اریک (1386)، مقدمه­ای بر حقوق اساسی، ترجمه عباس کدخدایی، تهران: بنیاد حقوقی میزان، چاپ دوم.
    2. پروین، خیرالله و فیروز اصلانی (1391)، اصول و مبانی حقوق اساسی، تهران: دانشگاه تهران، چاپ دوم.
    3. رستمی، ولی و مسلم آقایی طوق و حسن لطفی (1388)، دادرسی عادلانه در مراجع اختصاصی اداری ایران، تهران: دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، چاپ اول.
    4. دلاوری، محمدرضا (1392)، قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در نظم حقوق کنونی، تهران: اویشن شمال، چاپ اول.
    5. شمس، عبدالله (1380)، آیین دادرسی مدنی، تهران: میزان، ج 1، چاپ 5.
    6. شمس، عبدالله (1387)، آیین دادرسی مدنی دوره بنیادین، تهران: دراک، ج 2، چاپ 4.
    7. صدرالحفاظی، نصرالله (1372)، نظارت قضایی بر اعمال دولت در دیوان عدالت اداری، تهران: شهریار، چاپ اول.
    8. کاتوزیان، ناصر (1368)، اعتبار امر قضاوت شده در دعاوی مدنی، تهران: میزان، چاپ هفتم.
    9. مدنی، جلال­الدین (1375)، آیین دادرسی مدنی، تهران: گنج دانش، چاپ 4.
    10. مولابیگی غلامرضا (1393)، صلاحیت و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، تهران: جنگل، چاپ اول.
    11. یزدان­مهر، محمد (1394)، تحلیلی بر قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، تهران: مجد.

    پ) مقالات

    1. نجابت­خواه، مرتضی (1394)، «نظام حقوقی حاکم بر رسیدگی مجدد آرای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری»، فصلنامه دانش حقوق عمومی، شماره‌ی 12.
    2. خیرالله پروین و آئینه نگینی حسین (1394)، «صلاحیت قضایی رئیس قوه‌ قضائیه؛ از نفی تا اثبات»، فصلنامه دانش حقوق عمومی، شماره‌ی 12، صص 46-23.
Public Law Knowledge Quarterly
Volume 7, Issue 22 - Serial Number 22
January 2019
Pages 123-142

Files

History

  • Receive Date: 05 October 2018
  • Revise Date: 30 November 2018
  • Accept Date: 22 January 2019

Share

How to cite

Statistics