The Interpretive Approach of the Guardian Council Regarding the Constitution in its First Period of Activity

Authors

1 Assistant Professor, Qom University

2 Ph.D. student of Public Law, Imam Sadiq University

3 Ph.D. student of Public Law, Tehran university

Abstract

The interpretation of laws, especially the Constitution is necessary and inevitable in any legal system to settle the problems and ambiguities occurred during the implementation of the laws. But interpretive authorities have not followed a singular approach in their interpretive lives. The interpretive approach that competent authority does take in interpreting laws is very important. Because in each interpretive approach, interpretive instruments and interpretive results will be different. According to principle 98 of the Constitution of Islamic Republic of Iran, the Guardian Council is the authority for presenting official and binding interpretation of the Constitution.
 The noteworthy question regarding this authority of the Guardian Council is to determine the Council's interpretive approach in interpreting the Constitution. The forthcoming article through a descriptive-analytical method in order to answer this question has concentrated on the first period of the Council's activity. The findings show that although this institution in this period, has not been influenced by one particular approach in relation to constitutional interpretation, but the Guardian Council, in comparison to the other approaches, has been more affected by textual interpretation and interpreting within the words and the text of Constitution.

Keywords


الف) فارسی
آیین‌نامه‌ی داخلی شورای نگهبان، مصوب 22/4/1379.‌
ابواللیل، ابراهیم و محمد الالفی (1986م)، المدخل الی نظریة القانون و نظریة العقد، بیروت: دانشگاه کویت.
احمد، محمدشریف (1979م)، نظریة تفسیر النصوص المدنیة، بغداد: جامعة بغداد.
اداره‌ی کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی(1364)، صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی،تهران: اداره‌ی کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، چ اول.
انصاری، باقر (1387)، نقش قاضی در تحول نظام قضایی، تهران: میزان.
ابن‌منظور، محمدبن مکرم (1414ق)، لسان‌العرب، بیروت: دارصادر، چ سوم.
جاوید، محمدجواد (1391)، روش تحقیق در علم حقوق (به زبان ساده)، تهران: مخاطب.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1368)، ترمینولوژی حقوق، تهران: گنج دانش، چ چهارم.
دانش‌پژوه، مصطفی (1389)، مقدمه‌ی علم حقوق (با رویکرد به حقوق ایران و اسلام)، تهران: ‌سمت، چ دوم.
دیلمی، احمد (1382)، بایسته‌های تفسیر قوانین، قم: دانشگاه قم.
صانعی، پرویز (1381)، حقوق و اجتماع، تهران: طرح نو.
فاورو، لویی (1389)، دادگاه‌های قانون اساسی، ترجمه‌ی علی‌اکبر گرجی اَزَندَریانی، تهران: جنگل.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358 و اصلاحات 1368.
قافی، حسین و سعید شریعتی (1389)، اصول فقه کاربردی، تهران: میزان، چ پنجم، ج1.
قیاسی، جلال‌الدین (‌1379)، روش تفسیر قوانین کیفری، قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
کاتوزیان، ناصر (1385)، مقدمه‌ی علم حقوق، تهران: شرکت سهامی انتشار، چ چهل‌ونهم.
مجموعه‌ی اساسی (مشتمل بر نظرات تفسیری و مشورتی شورای نگهبان)(1391)، تهران: معاونت پژوهش، تدوین و تنقیح قوانین ریاست جمهوری، چ دوم.
مدنی، جلال­الدین (1377)، حقوق بین­الملل عمومی، تهران: پایدار، چ دوم، ج1.
مرکز تحقیقات شورای نگهبان (1389)، مجموعه نظرات شورای نگهبان در مورد مصوبات مجلس شورای اسلامی (دوره‌ی اول)، تهران: معاونت تدوین تنقیح و انتشار قوانین و مقررات ریاست جمهوری.
مرکز تحقیقات شورای نگهبان (1381)، مجموعه نظرات شورای نگهبان تفسیری و مشورتی در خصوص اصول قانون اساسی، تهران: مرکز تحقیقات شورای نگهبان.
مرمور، آندره (1390)، تفسیر و نظریه حقوقی، ترجمه‌ی محمدحسین جعفری و مهسا شعبانی، تهران: مجد.
مزارعی، غلامحسن (1390)، تحلیل و مطالعه‌ی آرای تفسیری شورای نگهبان در پرتو نظریه‌ها و اصول تفسیر قانون اساسی، رساله‌‌ی دکتری، استاد راهنما: سید محمد هاشمی، دانشگاه شهید بهشتی.
مصطفی‌زاده، فهیم (تدوین و تنقیح) (1390)، مشروح مذاکرات شورای نگهبان دوره‌ی اول سال 1360، تهران: معاونت حقوقی ریاست جمهوری.
مظفر، محمدرضا (1385)، اصول فقه، ترجمه‌ی محسن غرویان، قم: دارالفکر، چ پنجم، ج1.
مظفر، محمدرضا (1384)، اصول فقه، ترجمه‌ی‌ علی شیروانی و محسن غرویان، قم: دارالفکر، چ سوم، ج2.
منصور، محمدحسین (1995م)، المدخل الی القانون(الکتاب الاول: القاعدة القانونیة بیروت: دارالنهضة العربیة.
میرعباسی، باقر (1376)، حقوق بین‌الملل عمومی، تهران: دادگستر، ج 1.
نیکوگفتار صفا، حمید (1387)، «رویکردهای تفسیر قانون اساسی در ایران و آمریکا»، معارف اسلامی و حقوق، سال نهم، ش 2، صص 193-247.
هاشمی، سید محمد (1387)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: میزان، چ بیستم، ج 2.
ب) لاتین
 
Barak, Aharon (2005), Purposive interpretation in law, Princeton University Press.
Barnett, Randy E.(1999), An Originalism for Non-originalists, Loyola Law Review, no 4, winter.
Barrain, Raymond (1967), Dictionaire de droit, L.G.D.J.
Brest, Paul (1980), Misconceived Quest for the Original Understanding, 60 B.U. L. Rev. 204.
Dworkin, Ronald (1978), Law's Empire, Harvard university press.
Eskridge, William N, JR.(1986–1987) Dynamic Statutory Interpretation,135 University Of Pennsylvania Law Review.
Jesser, Merrian And Andre Mura (2009), Constitutional Interpretation, InEncyclopedia Of The United States Constitution, New York.
Scalia ,Antonin (1997) A matter of interpretation: federal courts and the law, edited by Amy Gutmann, Princeton University Press.
Strauss, David. A (2010),The Living constitution, oxford university press.
 
ج) پایگاه­های اینترنتی
http://plato.stanford.edu
www.shora-gc.ir