Review of the Ambiguities of the Islamic Consultative Assembly’s Competence in Approving International Agreements with Regard to the Decisions of the Guardian

Authors

1 Ph.D of Public law, Tehran University

2 Ph.D Student of Public Law, Tehran University

Abstract

Principles 77 and 125 of the Constitution of the Islamic Republic of Iran are supposed to clarify the stance of international agreements and to determine the competence of the legislative and executive powers in their conclusion process. Despite written books and numerous articles in the field of the law of treaties and legal competencies of governmental institutions in this area, there are already many ambiguities regarding the competence of the Islamic Consultative Assembly in approving international agreements which are necessary to analyze them from a legal perspective; such as the feasibility of approving them in the form of legal proposals of representatives, the competence of the assembly regarding the voluntary commitments, its competence in approving agreements under the other titles set forth in Principles 77 and 125 and also, the competence of the of Supreme National Security Council in approving international agreements. Hence, the main question of this research is to determine the competencies of the Islamic Consultative Assembly in approving international agreements. This article seeks to answer that question with an analytic approach and using the library method.
It seems that the approval authority for all of international agreements having international description and making a commitment to the Islamic Republic of Iran is exclusively at the disposal of the Islamic Consultative Assembly and the title of the treaty and also being voluntary aren’t obstacles for the assembly’s authority. The Islamic Consultative Assembly is also allowed to review the details of the treaties.

Keywords


الف) کتاب‌ها و مقالات

پژوهشکده­ی شورای نگهبان (1392)، ماهیت حقوقی برنامه­ی اقدام مشترک ژنو، تهران: پژوهشکده­ی شورای نگهبان.
خلف رضایی، حسین (1394)، موافقت­نامه­های بین­المللی در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران با بررسی تحلیلی نظرات شورای نگهبان، تهران: پژوهشکده­ی شورای نگهبان.
ضیایی‌بیگدلی، محمدرضا (1390)، حقوق بین­الملل عمومی، تهران: کتابخانه‌ی گنج دانش.
ضیایی‌بیگدلی، محمدرضا (1392)، «تحلیل توافقنامه‌ی ژنو از منظر حقوق معاهدات بین‌المللی»، قابل مشاهده در پایگاه اطلاع‏رسانی مؤسسه‌ی حقوق بین‏الملل پارس.
فلسفی، هدایت­الله (1383)، حقوق بین­الملل معاهدات، تهران: فرهنگ نشر نو.
مهرپور، حسین (بی­تا)، مختصر حقوق اساسی، تهران: دادگستر. 
میرعباسی، سید باقر (1371)، حقوق بین‌الملل عمومی،‌ تهران: نشر دادگستر، چ اول، ج 1.
میرعباسی، سید باقر (1377)، «مسئله­ی قراردادهای بین­المللی، موضوع اصل 77 و 129 قانون اساسی»، نشریه‌ی دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ش 42، صص 25-52.
وکیل، امیر ساعد (1390)، حقوق بین­الملل عمومی، تهران: مجد.
ویژه، محمدرضا (1388)، «اصل قانون‌مداری در اعمال اداری»، مجله‌ی آموزه‌های حقوقی، ش 12، صص 85-114.
هاشمی، سید محمد (1384)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: میزان، ج2.

ب) قوانین و مقررات

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
عهدنامه­ی وین در زمینه­ی حقوق معاهدات 1969 و 1986.
قانون مدنی.
قانون آیین‌نامه‌ی داخلی مجلس شورای اسلامی.
طرح عضویت مجلس شورای اسلامی در اتحادیه‌ی پارلمانی کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی.
طرح قانونی اساسنامه‌ی گروه پارلمانی جمهوری اسلامی ایران عضو اتحادیه‌ی بین‌المجالس.