The impact of government structures on the substance of the political system; from the perspective of functionality and structure

Authors

1 Professor, Tehran University

2 Ph.D. student of Public Law, Tehran University

Abstract

The dichotomy of agency and structure is one of the most challenging and controversial topics in the field of social sciences. The Contrast and the interaction between the structure and substance of government are critical and complex issues in constitutional law. This article seeks to examine one aspect of the effect of government’s structure on the nature of the political system from the perspective of agency and structure. However, this dichotomy is not unprecedented in other sciences, it may be argued that the basis of all these discussions have a common root source but the consequences are evident in various areas.
The main purpose of this paper is to investigate that why any substance, content and goal needs its own suit structure and also, why legal structures and governmental systems are not resembling neutral and ineffective containers and must be formed appropriately to their content. Through analysis of this major issue, some of the demands and requirements of the desired governmental structure of the Islamic Republic of Iran will be examined.

Keywords


الف) فارسی و عربی

ازکیا، مصطفی و مختارپور، مهدی (1391)، «نقش مکتب ساختارگرایی در شکل‌گیری تئوری‌های توسعه»، مطالعات توسعه‌ی اجتماعی ایران، سال 4، ش 3، صص 7-28.
بانگ، ماریو (1380 [الف])، «کل‌گرایی و فردگرایی (1)»، معرفت، ترجمه‌ی محمدعزیز بختیاری، ش 46، صص 104-111.
بانگ، ماریو (1380 [ب])، «کل‌گرایی و فردگرایی (2)»، معرفت، ترجمه‌ی محمدعزیز بختیاری، ش 47، صص 109-115.
بشیریه، حسین (1377)، جامعه‌شناسی سیاسی (نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی)، تهران: نی، چ چهارم.
بودون، ریمون (1376)، «ساخت و ساخت‌گرایی»، معرفت، ترجمه‌ی محمدعزیز بختیاری، ش 21.
پورحسن، قاسم (1391)، «پژوهشی انتقادی در نسبت دین و رسانه»، رسانه‌ی دینی، سال 1، ش 1.
توحیدفام، محمد و حسینیان امیری، مرضیه (1388)، فراسوی کنش و ساختار: تلفیق کنش و ساختار در اندیشه‌ی آنتونی گیدنز، پیر بوردیو و یورگن هابرماس، تهران: گام نو.
توسلی، غلام‌عباس (1370)، نظریه‌های جامعه‌شناسی، تهران: سمت، چ دوم.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1372)، ترمینولوژی حقوق، تهران: گنج دانش، چ ششم.
جلایی‌پور، حمیدرضا و محمدی، جمال (1387) نظریه‌های متأخر جامعه‌شناسی، تهران: نی.
حسینی خامنه‌ای، سیدعلی (1391)، ولایت و حکومت: بیانات مقام معظم رهبری درباره‌ی حکومت و ولایت، گردآوری و تنظیم مرکز صهبا، تهران: مؤسسه‌ی جهادی ایمان، چ دوم.
حیدری، کمال (1429ق)، معالم التجدید الفقهی معالجه اشکالیه الثابت و المتغیر فی الفقه الاسلامی، قم: دارالفراقد للطباعه و النشر.
دهخدا، علی­اکبر (1373)، لغت­نامه دهخدا، تهران: روزنه، چ اول، دوره‌ی جدید، ج 12.
دورکیم، امیل (1362)، قواعد روش جامعه‌شناسی، ترجمه‌ی علی‌محمد کاردان، تهران: مؤسسه‌ی انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
دورکیم، امیل (1381)، درباره‌ی تقسیم کار اجتماعی، ترجمه‌ی باقر پرهام، تهران: نشر مرکز.
دوورژه، موریس (1372)، جامعه‌شناسی سیاسی، ترجمه‌ی سید ابوالفضل قاضی (شریعت پناهی)، تهران: مؤسسه‌ی انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
رجبی، محمود و همکاران (1381)، تاریخ تفکر اجتماعی در اسلام، تهران: سمت، چ سوم.
ریتزر، جورج (1379)، نظریه‌های جامعه‌شناسی در دوران معاصر، ترجمه‌ی محسن ثلاثی، تهران: علمی، چ چهارم.
سجادی، سید جعفر (1361)، فرهنگ علوم عقلی، تهران: انجمن اسلامی حکمت و فلسفه‌ی ایران.
سروش، عبدالکریم (1388)، علم‌شناسی فلسفی، تهران: مؤسسه‌ی فرهنگی صراط.
صدر، سید محمدباقر (1424ق)، اقتصادنا، قم: مرکز الابحاث و الدراسات التخصصیه للشهید الصدر.
صدر، سیدمحمدباقر (1403ق)، الاسلام یقود الحیاه، الطبعه الثانیه، طهران: وزاره الارشاد الاسلامی.
عمید، حسن (1389)، فرهنگ فارسی عمید، تهران: اشجع، ج 2.
فکوهی، ناصر (1376)، تاریخ اندیشه و نظریه‌های انسانی‌شناسی، تهران: نی.
قاضی (شریعت­پناهی)، سید ابوالفضل (1383)، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، تهران: میزان، چ دوازدهم.
قاضی (شریعت­پناهی)، سید ابوالفضل (1389)، بایسته‌های حقوق اساسی، تهران: میزان، چ سی‌وهشتم.
کدخدایی، عباسعلی و جواهری طهرانی، محمد (1391)، «تفکیک قوا؛ رؤیای تقدیس شده»، حکومت اسلامی، سال 17، ش 1، پیاپی 63، صص 99-122.
کرایب، یان (1378)، نظریه‌ی اجتماعی مدرن از پارسونز تا هابرماس، ترجمه‌ی عباس مخبر، تهران: آگاه.
کرایب، یان (1382)، نظریه‌ی اجتماعی کلاسیک، ترجمه‌ی شهناز مسماپرست، تهران: آگه.
کربونیه، ژان و ماتیو، آندره (1381)، «مفهوم ساختار در حقوق خصوصی و عمومی»، ترجمه و تحقیق ناصرعلی منصوریان، الهیاتوحقوق (آموزه‌های حقوقی)، سال 2، ش 2، پیاپی 6، صص 183-194.
کعبی، عباس (1392)، «محور نظام‌سازی و رابطه‌ی آن با حقوق عمومی»، مجموعه درس‌گفتارهای نظام‌سازی انقلاب اسلامی از منظر حقوق عمومی، به اهتمام گروه حقوق مرکز تحقیقات بسیج، تهران: سازمان بسیج حقوقدانان.
گیدنز، آنتونی (1384)، مسائل محوری در نظریه‌ی اجتماعی، کنش ساختار و تناقض در تحلیل اجتماعی، ترجمه‌ی محمد رضایی، تهران: سعاد.
لوپز، خوزه و جان، اسکات (1385)، ساخت اجتماعی، ترجمه‌ی حسین قاضیان، تهران: نی.
لیتل، دانیل (1373)، تبیین در علوم اجتماعی؛ درآمدی به فلسفه علم‌الاجتماع، ترجمه‌ی عبدالکریم سروش، تهران: مؤسسه‌ی فرهنگی صراط.
مطهری، مرتضی (1369)، ختم نبوت، تهران: صدرا، چ پنجم.
معین، محمد (1363)، فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر، چ ششم، ج 2 و 3.
مندراس، هانری و گورویچ، ژرژ (1354)، مبانی جامعه‌شناسی، ترجمه‌ی باقر پرهام، تهران: سیمرغ، چ سوم.
موسوی خمینی، سید روح‌الله (1377)، ولایت فقیه (حکومت اسلامی)، تهران: مؤسسه‌ی تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چ هفتم.
موسوی خمینی، سید روح‌الله (1379)، صحیفه‌ی امام، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چ سوم، ج 15.
نفیسی (ناظم الاطباء)، علی‌اکبر (بی‌تا)، فرهنگ نفیسی، تهران: کتاب‌فروشی خیام، ج 5.
یوسفی، حیات‌الله (1389)، ساختار حکومت در اسلام، تهران: کانون اندیشه‌ی جوان.

ب) لاتین

Glucksmann, Miriam (1979), Structuralist analysis in contemporary social thought, Boston, and Henley.
Le Robert Micro Poche, Dictionnaire de la langue Françoise (1988), 2th edition, Montreal: Dicorobert Inc.
Longman Dictionary of Contemporary English (2008), 12th edition, Edinburgh Gate: Pearson Education Limited.
Oxford Advance Learner's Dictionary of Current English (2005), 7th edition, Oxford University press.
Radcliffe-Brown, Alfred (1952). Structure and function in primitive society, Cohen & West.