Citation Limits of the Civil Procedure Act in the Administrative Justice Court

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Faculty of Law, Semnan University, Semnan, Iran,

2 PH. D in Public Law, Faculty of Law and Political Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

According to the Act on the Organization and Procedure the Administrative Justice Court - passed in 2013 - the procedure of the Court is predicted in three forms: explicit stipulation of the provisions in this Act, explicit reference of some issues to the Civil Procedure Act and the Act on the Enforcement of Civil Judgments, and general reference to mentioned acts in cases of silence. This research through a descriptive-analytical method seeks to explain the citation limits of the Civil Procedure Act in the Administrative Justice Court. It was concluded that in none of the two recent above-mentioned cases, it is possible to cite to the Civil Procedure Act in the Administrative Justice Court. The provisions of this Act cannot be invoked. Therefore, so as to cite to the Civil Procedure Act in the Administrative Justice Court, only those provisions of this Act can be invoked that are consistent with the structural requirements, jurisdiction and nature of the lawsuits filed in the Court. Due to the fact that the lack of explanation of the above-mentioned criteria causes divisions in the judicial precedent or violation of the rights of the individuals, it was suggested that the Comprehensive Act on the Procedure of the Administrative Justice Court be passed.

Keywords


  1. الف: کتاب‌ها و مقالات

    1. ابریشمی‌راد، محمدامین (1399)، نظارت قضایی بر مقررات دولتی با تأکید بر ارتقای کارآمدی دیوان عدالت اداری، تهران: مجد.
    2. آئینه‌نگینی، حسین و محمدامین ابریشمی‌راد (1398)، «نقد رویه قضایی محاکم ایران در رسیدگی به دعاوی راجع به قراردادهای اداری»، فصلنامه حقوق اداری، ش 21، صص 33-55.
    3. راسخ، محمد (1385)، «ویژگی‌های ذاتی و عرضی قانون»، فصلنامه مجلس و پژوهش، ش 51.
    4. زارعی، محمدحسین و آیت مولایی (1392)، «آسیب‌شناسی ویژگی‌های قرارداد اداری ایران در مقایسه با حقوق فرانسه و انگلستان»، دیدگاه‌های حقوق قضایی، ش 63.
    5. زارعی، محمدحسین و احمد مرکزمالمیری (1384)، «مفهوم و مبانی کنترل قضایی با تأکید بر نظام حقوقی ایالات متحده آمریکا»، مجله تحقیقات حقوقی، ش 42.
    6. سوادکوهی‌فر، سام (1384)، «بررسی تطبیقی اصل وحدت یا تفکیک قوا در دادرسی ایران و سه سیستم حقوقی خارجی آلمان، فرانسه و انگلیس»، نشریه حقوق اساسی، ش 5.
    7. شعبانی، قاسم (1392)، حقوق اساسی و ساختار حکومت جمهوری اسلامی ایران، تهران: اطلاعات.
    8.  شمس، عبدالله (1397)، آیین دادرسی مدنی دوره بنیادین، تهران: دراک، چ پنجاه‌ویکم، ج 1.
    9. کاتوزیان،‌ ناصر (1392)، مقدمه علم حقوق و مطالعه در نظام حقوقی ایران،‌ تهران: شرکت سهامی انتشار.
    10. کدخدایی، عباسعلی و مسلم آقایی طوق (1391)، «تبیین مفهوم اصل عدم تفویض قانون‌گذاری در پرتو اصل برتری قانون اساسی؛ نقدی بر رویه شورای نگهبان»، فصلنامه پژوهش حقوق عمومی، ش 38.
    11. مایر، سوفی، سترین، برناد (1386)، «روابط قاضی اداری با قاضی مدنی»، مترجم: محمدهادی سلیمانیان، نشریه حقوق عمومی، ش 3.
    12. مرادخانی، فردین و آیت مولایی (1396)، «عدم استقلال آیین دادرسی اداری در چارچوب قانون دیوان عدالت اداری»، فقه و حقوق، ش ۱۵، صص ۱۳۵- ۱۵۹.
    13. مشهدی، علی (1395)، قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در نظم حقوقی کنونی، تهران: خرسندی.

    قوانین و مقررات:

    1. قانون اساسی.
    2. قانون راجع به شورای دولتی مصوب 1339.
    3. قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (در امور مدنی) مصوب 1379.
    4. قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1360.
    5. قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1385.
    6. قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1392.
    7. قانون مجازات اسلامی مصوب 1375.
    8. آیین‌نامه آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 1379.