The Rule of Islamic Criteria on Absoluteness and Generality of the Articles of the Constitution in the precedent of Guardian Council Jurists; A Procedural Overview at the Effects of Sharia Supervision over the Articles of the Constitution

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant professor, Qom University

2 L.L.M in Public Law, Qom University

Abstract

The Article 4 of the Constitution is one of the fundamental principles of the constitution which forms the legislative foundation of the Islamic Republic of Iran. The inclusion scope of the second clause of this Article, in addition to various laws and regulations, encompasses other Articles of the Constitution and proves the Rule of Islamic criteria on absoluteness and generality of the Articles of the Constitution. The study of existing legal documents indicates that during the forty-year history of the Constitution, such capacity is used regarding 3 Articles of the Constitution (Articles 13, 69 and 121) by the jurists of the Guardian Council. This paper, through procedural analysis of these three cases, is to assess and evaluate the capacity of this clause of the Article 4. The results of this study indicate that two of these announced Shar’i opinions are compatible with the originalist interpretive approach and one is the product of the different juridical interpretation of the Guardian Council jurists. Implementation of the existing capacities in Article 4 in such cases may lead to transformability of the Constitution, which in a conception, in line with aims, aspirations and concerns of the main owners of the Constitution are justifiable. However, implementation of Shar’i supervision on the fourth principle does not have per se any confrontation with stability and rigidity of the Constitution. In addition, this study will compare both “shar’i supervision” and “interpretation of the Constitution”. According to the analysis, effects and positions of Shar’i supervision and Interpretation, it can be claimed that there is close relation between two concepts, even it is possible to claim that Shar’i supervision of the Guardian Council jurists means entering the arena of Article 98 and interpretation of Constitution.

Keywords

References

  1. الف: فارسی و عربی

    قرآن کریم.

    1. اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی (1364)، مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ‏تهران، چ اول، ج 1.
    2. آلتمن، آندره (1385)، درآمدی بر فلسفه حقوق، ترجمه بهروز جندقی، قم: پژوهشگاه امام خمینی، چ اول.
    3. بهادری جهرمی، محمد (1393)، بایسته‌های تفسیر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بر مبنای مفهوم و کارکرد تفسیر در نظام جمهوری اسلامی ایران، رساله دکتری حقوق عمومی، استاد راهنما: عباسعلی کدخدایی، قم: دانشگاه تهران پردیس فارابی.
    4. --------------- (1395)، گزارش پژوهشی «شرح اصل نودوهشتم قانون اساسی» (12/2/95)، تهران: پژوهشکده شورای نگهبان، شماره مسلسل: 13950006.
    5. پروین، خیرالله و بهنام مبصری (1396)، «بررسی نسبت میان هرمنوتیک حقوقی و آرای تفسیری شورای نگهبان»، مطالعات حقوق عمومی، دوره 47، ش 2، ص 377-410.
    6. جعفری لنگرودی، محمدجعفر (1388)، ترمینولوژی حقوق، تهران: کتابخانه گنج دانش، چ بیست‌و‌دوم.
    7. جوادی آملی، عبدالله (1385)، ولایت فقیه ولایت فقاهت و عدالت، قم: اسرا، چ ششم.
    8. جوان آراسته، حسین (1382)، «قانون اساسی و مبانی حاکمیت دینی در قانونگذاری»، حکومت اسلامی، ش 28، ص 72-105.
    9. خلف رضایی، حسین (1393)، «رویکردهای تفسیر قانون اساسی با نگاهی به نظریات شورای نگهبان»، دانش حقوق عمومی، سال سوم، ش 7، ص 73-93.

    10. خمینی، سید روح‌الله (1387)، صحیفه امام، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، چ اول، ج 10.

    11. راسخ، محمد (1390)، نظارت و تعادل در نظام حقوق اساسی، تهران: دراک، چ دوم.

    12. ره‌پیک، سیامک (1393)، آشنایی با جایگاه و صلاحیت‌های شورای نگهبان، مصاحبه چاپ‌شده در پژوهشکده شورای نگهبان، شماره مسلسل: 13930188، مورخ 17/12/93.

    13. شیخ صدوق (1404ق)، من لایحضره الفقیه، قم: انتشارات جامعه مدرسین، چ دوم، ج ۴.

    14. طباطبایی مؤتمنی، منوچهر (1387)، حقوق اداری، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، چ پانزدهم.

    15. علیزاده، عبدالرضا (1387)، مبانی رویکرد اجتماعی به حقوق، تهران: نشر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، چ اول.

    16. عمید زنجانی، عباسعلی (1387)، مبانی حقوق اساسی، تهران: مجد، چ اول.

    17. کاتوزیان، ناصر (1389)، شیوه تجربی تحقیق در حقوق، تهران: شرکت سهامی انتشار، چ اول.

    18. ---------- (1385)، فلسفه حقوق، تهران، شرکت سهامی انتشار، چ سوم، ج 3.

    19. کدخدایی عباسعلی و محمد بهادری جهرمی (1397)، «ضرورت تفسیر قانون اساسی در پرتو ویژگی‌های این قانون»، مطالعات حقوق عمومی، دوره 48، ش 1، ص 1-21.

    20. کعبی، عباس، اصغری شورستانی، محمدرضا و امیرحسین اصل زعیم (1393)، «نقش مقدمه قانون اساسی در تفسیر اصول و شناخت اهداف و رسالت‌های قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، دانش حقوق عمومی، سال سوم، ش 10، ص 1-19.

    21. محمودی، جواد (1393)، «اثر ابطال مقررات دولتی بر حقوق مکتسبه اشخاص»، حقوق اداری، ش 6، سال دوم، ص 77-98.

    22. منصوریان، مصطفی (1394)، گزارش پژوهشی «اصلاح قانون اساسی»، پژوهشکده شورای نگهبان، شماره مسلسل:13940132 مورخ 19/7/94.

    23. موسی‌زاده، ابراهیم (1388)، «ضمانت اجرای مغفول در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، آموزه‌های حقوقی، ش 12، ص 53-84.

    ب: اسناد

    1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
    2. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب 58.
    3. قانون رسیدگی به دعاوی مطروحه راجع به احوال شخصیه و تعلیمات دینی ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی مصوب 3/4/1372 مجمع تشخیص مصلحت نظام.
    4. روزنامه رسمی به تاریخ 15/11/1363.

      

    ج: لاتین

    1. Elkins, Zachary, Ginsburg, Tom & Melton, James (2009), “The endurance of national constitution”, Cambridge university press.
    2. Huscroft, grant and miller, Bradley w. (Ed) (2011), “the challenge of originalism theories of constitutional interpretation”, Cambridge university press.
    3. Strauss, David A (2010), “The living constitution” , Oxford university press.

    د: پایگاه اینترنتی

    www.shora-gc.ir

Public Law Knowledge Quarterly
Volume 8, Issue 24
September 2019
Pages 109-132

Files

History

  • Receive Date: 05 April 2020
  • Accept Date: 05 April 2020

Share

How to cite

Statistics