Challenges and Scope of Powers of the Islamic Consultative Assembly from the Perspective of the Systems Theory

Document Type : Original Article

Authors

1 L.L.M Student of Public Management, Allame Tabatabaei University

2 Assistant Professor, Allame Tabatabaei University

Abstract

Different theories in governmental management knowledge like principle-agent theory, agency theory and balance of power theory, protect the competence of the people’s representatives in legislation. According to the Constitution of the Islamic Republic of Iran, the legislative power is considered as the main policy-making institution in the Islamic Republic of Iran. Though the legislature’s authorities set forth in the Constitution are in practice experiencing some challenges in comparison with the authorities of other powers especially the executive. The present study seeks to explain some of the relevant challenges by applying Meta synthesis method based on CATWOE theoretical framework as one of the valid models within the fundamental theory of systems. The findings of the research indicate that the challenges of the legislative power can be classified into six conceptual categories: “interaction with stakeholders, especially the executive power” (such as the imbalance of authorities with responsibilities, “challenges related to parliamentarians” (such as expertise and field of education), “challenges in the structure and internal process of parliament” (such as the incomprehensiveness of some parts of the Constitution and lack of mechanisms for its implementation), “the worldview challenges and the attitude of actors” (such as misinterpretation of law and national interests), “challenges related to peoples behavior” (such as the lack of a proper supervisory structure), and finally “contextual challenges” (such as moving the role of commissions and fractions).

Keywords


  1. الف: کتابها و مقالات

     

    قرآن کریم.

    1. آجیلی، هادی (۱۳۸۳)، «کندوکاو در چالش‌های ساختاری و رفتاری مجلس شورای اسلامی آسیب‌شناسی مجلس شورای اسلامی»، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور)، ش ۳۴، ص ۳۱۱-۳۱۹.
    2. آذر، عادل و فرزانه خسروانی (۱۳۹۵)، تحقیق در عملیات نرم (رویکردهای ساختاردهی به مسئله)، تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.
    3. آذر، عادل؛ ره‌پیک، سیامک و رضا طلایی‌نیک (۱۳۹۶)، «لگوی راهبردی تعامل مجلس و دولت در جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات مدیریت راهبردی دفاع ملی، سال اول، ش ۲، ص ۴۵-۶۹.
    4. اصلی‌پور، حسین (۱۳۹۳)، تدوین الگوی بومی خط‌مشی‌گذاری زیست‌محیطی کشور، رساله دکتری دانشکده مدیریت و حسابداری، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
    5. ذوعلم، علی (۱۳۸۴)، «تأملی در مفهوم چالش- واژه چالش در ادبیات اجتماعی و فرهنگی ایران»، ماهنامه اندیشه و تاریخ سیاسی ایران معاصر، سال چهارم، ش ۳۶.
    6. رضایی، الهام (۱۳۹۶)، چالش‌های نظری و عملی دستگاه نظارتی جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی مجلس شورای اسلامی)، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی.
    7. رفائی شیرپاک، خسرو؛ سپالی، چینی چیان، مریم (۱۳۸۹)، «متاسنتز تحقیقات کیفی در علوم بهداشتی»، مجله تخصصی اپیدمیولوژی ایران، دوره ۶، ش ۱.
    8. سجادی، حمید (۱۳۹۶)، «فراترکیب نقاط ضعف و تسهیل‌کننده‌های برنامه‌های توسعه ملی»، فصلنامه دولت پژوهی، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ۳ (۱۰)، ص ۶۵-۱۰۸.‎
    9. صادقی، امیرحسین و مسیح بهنیا (۱۳۹۴)، تعامل قوه مقننه و مجریه در پرتو مطالعات تطبیقی در علم حقوق.

    10. کاوسی، اسماعیل و مهدی شریف‌زاده (۱۳۷۸)، «بررسی شیوه مدیریت موجود براساس دیدگاه عاملیت و خادمیت. مورد مطالعه- فرهنگسراهای تابعه سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران»، مجله مدیریت فرهنگی، سال دوم، ش 3.

    11. کوهستانی‌نژاد، قاسم (۱۳۹۳)، طراحی مدل سازمانی نظارت و بازرسی در نهادهای انقلاب اسلامی، دومین همایش نظارت و بازرسی درکشور.

    12. مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۲)، آسیب‌شناسی تعامل مجلس با دولت‌های نهم و دهم؛ پیشنهاداتی برای دولت یازدهم، کد موضوعی: ۲۶۰، شماره مسلسل ۱۳۱۹۶، دفتر مطالعات سیاسی.
    13. موسی‌زاده، ابراهیم (۱۳۹۱)، «بررسی تطبیقی کمیسیون اصل نود و نهاد آمبودزمان»، فصلنامه علمی و پژوهشی دیدگاه‌های حقوق قضایی، دوره ۱۷، ش ۵۷.

    14. میرمحمدی، سید محمد (۱۳۹۷)، هماهنگی و تنظیم روابط بین قوا: مفاهیم، چالش‌ها و راهکارها، تهران: نگاه دانش، چ اول، ج ۱.

    15. نگاهی به ابعاد حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران (مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، ۱۳۹۰).

    16. هاشم‌‌زاده هریسی، هاشم (۱۳۹۰)، موانع راهکارهای تعامل میان قوه مجریه و مقننه، معاونت تحقیقات، آموزش و حقوق شهروندی.

    17. هچ، ماری جو (۱۳۸۵)، تئوری سازمان: مدرن، نمادین و تفسیری پست‌مدرن، ترجمه دانایی‌فرد، تهران: نشر افکار، اول.

    18. هیوز، آون (۱۳۹۴)، مدیریت دولتی نوین، نگرشی راهبردی(استراتژیک) سیر اندیشه‌ها، مفاهیم، نظریه‌ها، ترجمه سید مهدی الوانی، سهراب خلیلی شورینی و غلامرضا معمارزاده، تهران: مروارید، چ پانزدهم، ج ۲.

     

    ب: قوانین و اسناد

    1. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.

    2. قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب سال ۱۳۷۸.

     

    ­ج: لاتین

    1.  Holcombe, R. (2018), “Checks and balances: Enforcing constitutional constraints”, Economies, 6(4), 57.
    2. Kivisto, Jussi, (2008), “An assessment of agency theory as a framework for the government– university relationship”, Journal of Higher Education Policy and Management, Vol. 30, No. 4, pp. 339–350
    3. Lee, C. K. (2018), “The politicization of senior civil service in Korea: a human resource management perspective”, Asian Education and Development Studies, Vol. 7, No. 4, pp. 412-425.
    4. Picot, A., Reichwald, R., & Wigand, R. T. (2008), Information, organization and management. Springer Publishing Company, Incorporated.‏
    5. Pitkin, H. F. (1967), The concept of representation, Univ of California Press, Vol. 75.
    6. Tan, T. A. (2008), Organizational relationships in Supplemental Educational Services (SES) and SES-type programs. University of Southern California.‏
    7. Urbinati, (2004), “Condorcet’s Democratic Theory of Representative Government”, European Journal of Political Theory, Vol. 3, No.1: pp. 53-75.