Cultural Rights Adapted from the Prophet Muhammad’s (P.B.U.H) Decree to Maa’z Bin Jabal with a Look at the Constitution of the Islamic Republic of Iran

Authors

1 Assistant Professor, Imam Sadiq University

2 Ph.D. student of Public Law, Imam Sadiq University

Abstract

In the Muslim community, Unity principle is the foundation of all other principles and a fundamental pillar in all aspects of society that should manifest. The Islamic government, in this regard, has the task of creating a monotheistic society, and in addition to providing livelihoods and economics in the field of culture, it must actively play the vital role of guiding and providing the moral flourishing of society. Divine precepts taught by the government to citizens, government laws and commands of Allah and the rule of Islam as maximum performance in every aspect of the appearance and apparent in a society based on merit status and dignity of citizens bound and in the light of God's commandments is trying to increase the satisfaction of the Government. Adaptation and tolerance have been at the forefront, the education and preaching and guidance of the people have not been neglected, and the ruling power as the teacher of the Islamic community has a role to play. In order to secure the cultural rights of society by the state, it must be well executed and, in fact, the ultimate goal of the Islamic state, which is to enlighten human society and bring humanity to the position of blessed caliphate. The Islamic Republic's Constitution, which covers the Imamiah jurisprudence and the traditions of Ahlul-Bayt (P.B.U.T), directly and indirectly, in various respects, has the duty of the Islamic government to create a conducive environment for the development of moral virtues based on faith, piety and struggle with all the manifestations of corruption and corruption and the securing of the cultural rights of the nation, it has emphasized that it can be seen in many Constitutions.

Keywords

References

1. اسماعیلی، محسن (1394)، سیاست‌نامه علوی، تهران: انتشارات بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام)، چاپ اول.
2. امام خمینی، سید روح الله (1361)، صحیفه نور، تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
3. بحرانی، ابن میثم (1362)، شرح نهج‌البلاغه، مترجمان: قربانعلی محمدی مقدم و علی اصغر نوایی یحیی زاده، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، چاپ اول.
4. بروجردی، آقا حسین (1380)، جامع احادیث شیعه، تهران: انتشارات فرهنگ سبز، چاپ اول.
5. پاینده، ابوالقاسم (1382)، نهج الفصاحه، تهران: دنیای دانش، چاپ چهارم.
6. تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد (1410ق)، غررالحکم و درر الکلم، قم: دارالکتب اسلامی، چاپ چهارم.
7. جوادی آملی، عبدالله (1381)، نسبت دین و دنیا، قم: نشر اسراء، چاپ اول.
8. جوادی آملی، عبدالله (1386)، فلسفه حقوق بشر، قم: نشر اسراء، چاپ پنجم.
9. جوادی آملی، عبدالله (1389)، انتظار بشر از دین، قم: اسراء، چاپ ششم.
10. جوادی آملی، عبدالله (1391)، مفاتیح الحیاة، قم: اسراء، چاپ دوم.
11. جوادی آملی، عبدالله (1389)، ولایت فقیه، قم: نشر اسراء، چاپ یازدهم.
12. حرانی، ابن شعبه حسن بن علی (1404ق)، تحف العقول، قم: جامعه مدرسین، چاپ دوم.
13. حمیدالله، محمد (1377)، نامه‌ها و پیمان‌های سیاسی حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، مترجم سید محمد حسینی، تهران: سروش، چاپ دوم.
14. داوری، محسن (1389)، حقوق فرهنگی شهروندان، تهران: دانشگاه امام صادق(ع)، چاپ اول.
15. دشتی، محمد (1388)، امام علی (ع) و اخلاق اسلامی، قم: انتشارات امیرالمؤمنین(ع)، چاپ سوم.
16. روح‌الامینی، محمود (1388)، زمینه فرهنگ‌شناسی تألیفی در انسان‌شناسی فرهنگی و مردم‌شناسی، تهران: عطار، چاپ هفتم.
17. سبحانی، جعفر (1370)، مبانی حکومت اسلامی، ترجمه داوود الهامی، قم: مؤسسه علمی و فرهنگی سیدالشهداء، چاپ اول.
18. سروش، محمد (1378)، دین و دولت در اندیشه اسلامی، قم: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول.
19. شریعتی، سعید (1384)، حقوق ملت و دولت در قانون اساسی، تهران: کانون اندیشه جوان، چاپ اول.
20. شعبانی، قاسم (1373)، حقوق اساسی، تهران: اطلاعات، چاپ دوم.
21. صفار، محمدجواد (1370)، آشنایی با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: مرکز آموزش مدیریت دولتی، چاپ دوم.
22. طباطبائی، سید محمدحسین (1370)، مجموعه رسائل، قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
23. طباطبائی، سید محمدحسین (1390)، تفسیر المیزان، مترجم: سید محمد باقر موسوی همدانی، قم: دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سی و دوم.
24. طوسی، محمد بن حسن (بی‌تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
25. طوسی، محمد بن حسن (1414ق)، الأمالی، قم: دارالثقافه، چاپ اول.
26. عمید زنجانی، عباسعلی و لاریجانی، محمد جواد (1380)، «دو گفت‌و‌گو در باب حکومت دینی و سکولار»، قبسات، شماره 20 و 21.
27. قرائتی، محسن (1383)، تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگى درس‌هایی از قرآن، چاپ یازدهم.
28. گروهی از نویسندگان (1381)، حکومت علوی، ساختار و شیوه حکومت، قم: دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری، چاپ اول.
29. مجلسی، محمدباقر (1403ق)، بحارالانوار، بیروت: دار احیاء تراث العربی، چاپ دوم.
30. ابن سعد، محمد بن سعد کاتب الواقدی (1322ق)، الطبقات الکبری، ادوارد سخو، لیدن.
31. مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (1364)، تهران: اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، چاپ اول.
32. مکارم شیرازی، ناصر (1374)، تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب اسلامیه، چاپ اول.
33. مکارم شیرازی، ناصر (1378)، پیام امیرالمؤمنین، جلد دوم، تهران: دارالکتب اسلامیه، چاپ اول.
34. مکارم شیرازی، ناصر (1383)، توضیح المسائل، تهران: فکر برتر، چاپ هفتم.
35. مکارم شیرازی، ناصر (1387)، پیام امیرالمؤمنین، جلد 10، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب(ع)، چاپ اول.
36. منتظری، حسینعلی (1409ق)،دراسات فی ولایة الفقیه، قم: مرکز العالیمهللدارسة الاسلامیه، چاپ دوم.
37. نجفی اسفاد، مرتضی (1388)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: فردافر، چاپ هشتم.
38. الوانی، سید مهدی و دیگران (1388)، مدیریت در اسلام، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، چاپ ششم.
39. هاشمی، سید محمد (1392)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: میزان، چاپ دوازدهم.
40. یزدی، محمد (1375)، قانون اساسی برای همه، تهران: امیر کبیر، چاپ اول.

Files

History

  • Receive Date: 13 January 2019
  • Revise Date: 09 February 2019
  • Accept Date: 16 March 2019

Share

How to cite

Statistics