Scrutiny on the Theory of Separation of Powers in the Islamic Republic of Iran with a View to its Relation with Velayat-e-Faqih

Authors

1 Assistant Professor, Islamic Azad University of shirvan

2 Master of public law, Tehran University

Abstract

The theory of separation of powers is accepted in the Islamic Republic of Iran, inferred from the statutes and the Guardian Council's opinions. Nevertheless, implementation of this theory is faced with some ambiguities and the boundary among the scope of tasks of the triple powers is not obvious. Hence, the Guardian Council as the formal Constitutional interpreter as well as the institution for reviewing the Constitutionality of the enactments of the Islamic Consultative Assembly resolves the disputes among the triple powers. The subject of this article is to study the essence of the theory of separation of powers and to analyze some of the most important seeming interference of the tasks of the triple powers, and the Guardian Council's opinions in this regard. As the result, the Guardian Council resolves the disputes of the triple powers as the interpreter of the Constitution in cases there exists the possibility of seeming interference in the tasks of triple powers. The principle of separation of powers based on the political structure of the Islamic Republic of Iran is used to make compatible the triple powers. Therefore, regarding the governmental structure of Iran and the existence of Velayat-e-Faqih (the Supreme Leadership) and its full authority on all pillars of power, the modern approach of the theory of separation of powers could not be accepted and the traditional approach should be considered in this respect. Besides, the separation of powers based on the Constitution of Iran is a relative issue. This article is a descriptive-analytic research.

Keywords


  1. الف) فارسی

    1. آدمیت، فریدون و هدی ناطق (1356)، افکار اجتماعی و سیاسی و اقتصادی در آثار منتشرنشده‏ی قاجار، تهران: آگاه.
    2. آقایی طوق، مسلم (1386)، مبانی و ماهیت نظارت قضایی بر اعمال دولت، تهران: پژوهشکده‏ی تحقیقات استراتژیک.
    3. اداره‏ی امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی (1364)، صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی، تهران، انتشارات مجلس شورای اسلامی.
    4. اداره‏ی کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی (1369)، صورت مشروح مذاکرات شورای بازنگری قانون اساسی، تهران: انتشارات مجلس شورای اسلامی.
    5. ارسطا، محمدجواد (1389)، نگاهی به مبانی تحلیلی جمهوری اسلامی ایران، قم: بوستان کتاب.
    6. ارسطو (1349)، سیاست، ترجمه‏ی حمید عنایت، تهران: امیرکبیر، چ دوم.
    7. امامی، محمد و کورش استوارسنگری (1392)، حقوق اداری، تهران: میزان.
    8. بهشتی، سید محمد (1390)، ولایت، رهبری و روحانیت، تهران: روزنه.
    9. بهنیا، مسیح (1383)، «تفکیک قوا در عمل»، نشریه‏ی مجلس و پژوهش، ش 46.
    10. جنتی، احمد (1385)، «مصاحبه: گفتگوها و مقالات: شرایط، وظایف و اختیارات خبرگان ملت»، مجله‏ی حکومت اسلامی، ش 41، صص 37-62.
    11. جوان آراسته، حسین (1395)، «تفکیک قوا در نظام سیاسی اسلام و جمهوری‏اسلامی ‏ایران»، فقه و مبانی حقوق اسلامی، سال چهل‏ونهم، ش یکم.
    12. حبیب‏زاده، توکل و اسماعیل آجرلو (1391)، «نقد مبانی انسان‏شناختی اصل تفکیک قوا»، دوفصلنامه‏ی پژوهشنامه‏ی حقوق اسلامی، ش 36، صص 99-126.
    13. دلاکامپانی، کریستین (1380)، «برخی مسائل فلسفه سیاست در روزگار ما»، ترجمه‏ی بزرگ نادرزاده، اطلاعات سیاسی اقتصادی، ش 163-164، ش 7و8، صص 122-135.
    14. راسخ، محمد (1384)، بنیاد نظری اصلاح نظام قانونگذاری، تهران: مرکز پژوهش‏های مجلس شورای اسلامی.
    15. ـــــــــــــ (1388)، نظارت و تعادل در نظام حقوق اساسی، تهران: دراک.
    16. رستمی، ولی و میلاد قطبی (1393)، «تحلیلی بر مفهوم نهادهای زیر نظر رهبری در نظام تقنینی ایران»، فصلنامه‏ی دانش حقوق عمومی، ش 9، صص 69-90.
    17. شاپیرو، جان ساولین (1380)، لیبرالیسم، معنا و تاریخ آن، ترجمه‏ی محمدسعید حنایی کاشانی، تهران: نشر مرکز.
    18. صنیعی منفرد، محمدعلی (1380)، «استقلال قوا در قانون جمهوری ‏اسلامی ‏ایران»، نشریه‏ی حکومت اسلامی، ش 4، ص 83.
    19. فلاح رفیع، علی (1383)، «تأملات فلسفی ارسطو در باب سیاست»، نشریه‏ی معرفت، ش 79، صص 9-25.
    20. فلاح‏زاده، علی‏محمد و همکاران (1391)، تفکیک تقنین و اجراء، تحلیل مرزهای صلاحیت تقنینی در روابط قوای مقننه و مجریه، تهران: مرکز تحقیقات شورای نگهبان.
    21. قاضی، ابوالفضل (1383)، حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، تهران: میزان.
    22. ــــــــــــــــ (1380)، بایسته‏های حقوق اساسی، تهران: دادگستر.
    23. منصورنژاد، محمود (1378)، «تفکیک قوا، ولایت مطلقه‏ی فقیه و استقلال قوا»، فصلنامه‏ی حکومت اسلامی، ش 11، صص40-63.
    24. مهرپور، حسین (1380)، رئیس‏جمهور و مسؤولیت اجرای قانون اساسی، تهران: اطلاعات.
    25. میرزاده، نادر و علی سهرابلو (1393)، «نسبت‏سنجی اصل یکصدوسیزدهم قانون اساسی با اصل استقلال قوا»، اندیشه های حقوق عمومی، ش 6.
    26. نائینی، محمدحسین (1361)، تنبیه الامة و تنزیه الملة، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    27. ناصحی، مصطفی (1378)، تفکیک قوا و ولایت فقیه، قم: انتشارات تبلیغات اسلامی.
    28. نجفی اسفاد، مرتضی و فرید محسنی (1388)، حقوق اساسی جمهوری ‏اسلامی ‏ایران، تهران: الهدی.
    29. ویژه، محمدرضا (1388)، «اصل تفکیک قوا در آراء هیأت عمومی دیوان عدالت اداری»، مجله‏ی حقوقی دادگستری، ش 67، صص 39-54.
    30. هاشمی، اکبر (1385)، «مصاحبه: گفتگوها و مقالات: مجلس خبرگان در جمهوری اسلامی»، مجله‏ی حکومت اسلامی، ش40، ص 22.
    31. هاشمی، محمد (1389)، حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: میزان، چ بیست‏ودوم.
    32. هدایت‏نیا، فرج‏ا... (1381)، «جایگاه حقوقی شورای عالی انقلاب فرهنگی و مصوبات آن»، رواق اندیشه، ش 8.

    ب) لاتین


    33. Bazan, Elizabeth & Morton Rosenberg (2005), Congressional Oversight of Judges & Justice, The Library of Congress(fas.org/sgp/crs/misc/RL32935).
    34. Dellinger, Walter (1996), The Constitutional of Powers between the president and Congress, Memorandum for the General Counsels of the Federal Government, 6May (gustice.gov/olc/delly.htm).
    35. Gisqel, Jean (1991), Droit Constitutionnel et institutions du Politiques, Montchrestien.
    36. Montesquieu, Baron De (1948), The spirit of The Law, Translated by Thomas Nugent, Canada: Batoche.
    37. Oleszec, Walter (2010), Congressional oversight: An Interview, The Library of Congress(fas.org/sgp/crs/misc/RL41079).
    38. Vreeland, Hamilton (1917), Hugo Grotius: The Father of the Modern Science of International law, Newyork: Oxford University press.