Legal Strategies to Protect Public Properties

Author

Assistant Professor, Shahed University

Abstract

Public properties are the national wealth of a country and belong to all generations. The economic value of these properties requires to specially preserve and protect them. Several strategies such as the use of modern technologies, strengthening of supervisory bodies and etc. are proposed to prevent the damages from private entities against public properties and to prevent abuses of power by the state and public entities. Nevertheless, the most important mechanism in this regard is to provide legal strategies to basically solve the problems. Legal capacities to protect public properties should be used effectively and in case of legal gap or defect, it is necessary to use the experiences of the other countries so as to provide appropriate legislative measurements. This article examines the current legal mechanisms used in the field of administrative law to preserve public properties and clarifies the legal status of Iran in this regard. Although the legal system of Iran has provided a required legal basis to protect the public domain, but there are some legal defects in some spheres. Therefore, the problem in the first section is the lack of understanding the law or failure to execute it and in the second part is that there is no rule to be implemented. 

Keywords


الف) فارسی
شهری، غلامرضا (1369)، حقوق ثبت اسناد و املاک، تهران: سعید نو.
کرمی، حامد (1393)، مبانی و اصول حاکم بر اموال اشخاص عمومی در حقوق ایران و فرانسه، رساله‌ی دکتری، دانشگاه تهران، پردیس فارابی.
لنگرودی، محمدجعفر (1378)، حقوق ثبت، تهران: کتابخانه‌ی گنج دانش، ج 1.
منتظری، حسینعلی (1386)، مبانی فقهی حکومت اسلامی، قم: سرایی، ج 7.
مؤتمنی طباطبایی، منوچهر (1390)، حقوق اداری، تهران: سمت.
ب) قوانین
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1358 بازنگری‌شده در 1368.
قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقای نظام مالی کشور مصوب 1394.
قانون جامع حدنگار (کاداستر) مصوب 1393.
قانون افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی مصوب 1389.
قانون اجرای سیاست‌های کلی اصل44 قانون اساسی مصوب 1386.
‌قانون اصلاح ماده‌ی۳۳ اصلاحی قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب 1386.
قانون معادن مصوب سال 1377.
قانون نحوه‌ی جلوگیری از آلودگی هوا مصوب 1374.
قانون حفاظت و بهره‌برداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1374.
‌قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی کشور مصوب 1371.
قانون احداث پروژه‌های عمرانی بخش راه و ترابری از طریق مشارکت بانک‌ها و سایر منابع مالی و پولی کشور مصوب 1366.
قانون محاسبات عمومی مصوب 1366‌.
قانون زمین شهری مصوب 1371.
قانون نحوه‌ی پرداخت محکوم به دولت و عدم تأمین و توقیف اموال دولتی مصوب 1365‌.
قانون راجع به منع توقیف اموال منقول و غیرمنقول متعلق به شهرداری‌ها مصوب 1361.
قانون توزیع عادلانه‌ی آب مصوب 1361.
قانون لغو مالکیت اراضی موات شهری و کیفیت عمران آن مصوب 1358.
قانون اراضی مستحدث و ساحلی مصوب 1354.
قانون برنامه و بودجه‌ی کشور مصوب 1351.
قانون ایمنی راه‌ها و راه‌آهن مصوب 1349.
قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب 1346.
قانون آیین‌نامه‌ی مالی شهرداری‌ها مصوب 1346.
قانون شهرداری مصوب 1334.
قانون تشکیل شهرداری و انجمن شهرها و قصبات مصوب ‌1328.
قانون ثبت اسناد و املاک کشور مصوب 1310.
قانون مدنی ایران مصوب 1307.
قانون ثبت اسناد و املاک کشور مصوب 1301.
قانون محاسبات عمومی مصوب 1289.
آیین‌نامه‌ی قانون ایمنی راه­ها و راه‌آهن مصوب 1379.
پ) لاتین
 
Arbousset, H. (2005), Droit administratif des biens: Domaine des personnes publiques, Paris: studyrama.
Berthélemy, H. (1933), Traité élémentaire de droit administratif, Paris: A. Rousseau.
Binczak, P. (2000), Droit administratif des bien, paris: Gaullino.
Chapus, R. (2001), Droit administratif général, paris: Montchrestien. Vol. 2.
Debbasch, C. (1999), Droit administratif des biens, Paris: PUF.
Foulquier, N. (2011), Droit administratif des biens, paris: Lexisnexis.
Gaudemet, Y. (2002), Droit administratif des biens, Paris: L.G.D.J.
Waline, M. (1933), Positivisme philosophique, juridique et sociologique, Paris: Sirey.